این فیلم برای من که فقط سالی دو سه بار فیلم ایرانی می بینم، اونم فقط توی سینما، آشتی دوباره ای بود با سینمای ایران ... دوسش داشتم :) بازی هاشون حرفه ای بود، حتی بازی سحر احمدپور که اولین تجربه بازیگریشه و خودش توی مصاحبه ش گفته بود : "تا به حال هیچ گاه حتی کلاس بازیگری نرفتم و
تجربه حضور در هیچ اثر هنری را نداشتم، اما در این اثر جلیلوند در ابتدا
چهره‌ام را مورد تائید قرار داد و بعد از آن سه بار تست دادم و قبول شدم" (در ضمن ایشون اون سال تنها بازیگر چادری حاضر توی جشنواره فجر بودن)
سه تا روایت توی این فیلم به تصویر کشیده میشه، ماجرای یه دختر که با عمه ش زندگی میکنه، داستان یه زن که شوهرش فلج شده، و داستان یه مرد که پسرش رو به خاطر بیماری از دست داده ... اینم بگم که این فیلم برنده سیمرغ بهترین فیلم سی و سومین جشنواره فیلم فجره. البته این جشنواره امسال انقدر بی آبرو شده که راجع به فیلمی این نکته رو بگی پوئن منفی حساب میشه!!
سه تا روایت توی این فیلم به تصویر کشیده میشه، ماجرای یه دختر که با عمه ش زندگی میکنه، داستان یه زن که شوهرش فلج شده، و داستان یه مرد که پسرش رو به خاطر بیماری از دست داده ... اینم بگم که این فیلم برنده سیمرغ بهترین فیلم سی و سومین جشنواره فیلم فجره. البته این جشنواره امسال انقدر بی آبرو شده که راجع به فیلمی این نکته رو بگی پوئن منفی حساب میشه!!
