اپیزود اول : بعد از اینکه توی انتخابات رای من با غالب اطرافیانم متفاوت بود، زیاد نگاه های عاقل اندر سفیه رو متحمل شدم... برام مهم نیست که بقیه چطور به من نگاه میکنن. ولی برام مهمه که واقعا کار درستی کردم؟ لااقل مطمئنم که همه تلاشم رو کردم برای فهمیدن انتخاب درست ...

اپیزود دوم : امروز خواهر یکی از شهدای معروف و محبوب اومده بودن دانشگاهمون و حسابی رای مردم رو مورد لطف!! قرار دادند و بسیار ابراز ناراحتی کردن. این باعث شد که بیشتر فکر کنم به این که آیا کار درستی کردم؟

اپیزود سوم : فارغ از اینکه من به کی رای دادم برام خیلی جالبه که بعضیا چطور میتونن انقد قاطع اکثریت مردم رو بی دین بدونن؟! ( یواشکی نوشت: بابا کوتاه بیاید، شما خوبید ...)

اپیزود چهارم : چه خوبه که خانواده های شهدا از اسم و اعتبار اون شهید برای گروه خاصی هزینه نکنن. ما خانواده های شهدا در هر دو حزب داریم می بینیم و به هیچ وجه نباید فراموش کنیم که نظر خانواده شهید، مسلما نظر اون شهید نیست. و همینطور نباید فراموش کنیم که اگه اون شهید الان در قید حیات بودن هیچ تضمینی وجود نداشت که انتخاب درستی داشته باشن... دست برداریم از صفر و صدی نگاه کردن ها ...